JAK W DOMU - PRYMICJA BISKUPIA

O moim poprzednim proboszczu, księdzu Tadeuszu, już na blogu pisałam: PRZYKŁAD Pisałam o nim w kontekscie przykrego dla mnie zdarzenia: WJAZD.
Nie spodziewałam się wtedy, że jeszcze kiedyś będę miała okazję o nim napisać.
A tymczasem... W kwietniu tego roku papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko - gorzowskiej, w czerwcu przyjął sakrę biskupią w minioną niedzielę przyjechał do naszej parafii odprawić swoją prymicyjną Mszę św.
Msza była bardzo uroczysta, piękna i wzruszająca.... Było to też dla mnie bardzo osobiste przeżycie. Jak ks Tadeusz wraz z innymi kapłanami wchodził do naszego kościoła i zobaczył, że też jestem, bardzo się ucieszył i tak mnie mocno uścisnął, że myślałam, że mnie udusi . Przytulił, pobłogosławił i życzył szczęść Boże....
Potem, jak już pisałam, była uroczysta  Eucharystia.
W homilii ks. biskup wspominał czasy gdy był proboszczem naszej parafii. Wspominał bardzo ciepło. Mówił, że zawsze czuł się tu jak w domu. I zawsze będzie wracał jak do domu. Wróciły też moje wspomnienia. Zawsze pamiętał o wszystkich, każdy czuł się potrzebny w paraafii. Ja też... Nie patrzył, że jestem chora, na wózku. Dla niego nie miało to znaczenia. Zabierał na pielgrzymki, wycieczki. Sam zapisywał mnie na listę.
Opowiem pewną anegdotkę. Było to w Poniedziałek Wielkanocny. Po skończonej Mszy ja z rodzicami wychodziłam z kościoła.
Zatrzymaliśmy się na chwilę na rozmowę ze znajomymi. Ksiądz proboszcz dołączył do nas. Rozmawiamy, śmiejemy się. Naraz... Ksiądz zza pazuchy sutanny wyciąga plastikowy pistolet - sikawkę, oblewa mnie i... ucieka. Zostawiając mnie rozbawioną i mokrą (lekko... )

A teraz poważnie. Ksiądz Tadeusz budował naszą parafię od podstaw. Budował jej struktury. Materialne i duchowe.
Po skończonej Mszy św. ks. biskup spotkał się z nami, swoimi parafianami - obecnie diecezjanami na ciastku i kawie.