SŁOWO.

Jezu, mój Ukochany... Jedyny. Piszę bo pragnę Ci coś powiedzieć. Pisanie to część mojej modlitwy. Rozmowy z Tobą. Właśnie teraz rozmawiamy. Ty i ja. Ja opowiadam Ci o tym co jest we mnie. W moim wnętrzu. Sercu. O tym, że nie zawsze jest ono takie jakbym chciała. Jak Ty byś chciał, pragnął. Często oddalam się od Ciebie. Ranię Cię. Choć tak bardzo tego nie chcę. A jednak... ranię. Ty słuchasz i nie oceniasz, nie osądzasz, choć mógłbyś. Podajesz swoją dłoń i pomagasz mi wstać. Podnosisz mnie. Przytulasz do Serca. Kochasz bez względu na wszystko. Zachęcasz, żebym spróbowala jeszcze raz. Od nowa. Próbuję. Chcę spróbować. Ale tylko z Tobą, przy Tobie. W Tobie. Nie jestem godna, abyś przyszedł do mnie. Ale powiedz tylko Słowo... tylko Słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. Jestem jak Magdalena u Twoich stóp. Mój Ukochany....